
مبینای عزیز،
نامه ات درد ما را تازه کرد. خدا به تو و مامان صبر بدهد. تو خوب می دونی که بابای مهربونت (بخصوص این اواخر) چقدر درد کشید. خدا بابا را پیش خودش برد تا دیگه درد نکشه و در کنار بهترین بندگان خدا در بهشت آرامش پیدا کنه اگرچه تحمل این جدایی برای شما بسیار سخت است ولی مطمئن باش بابا از اونجا شما را می بینه و براتون دعا می کنه.
مبینای عزیز،
خانم معلمت چه خوب گفته که خدا همه بچه ها را دوست داره اما بچه های شهدا رابیشتر دوست داره. می دونی چرا؟ چون باباشون را در راه خدا از دست دادند. مبینا جون فرزند شهید بودن افتخاری است که نصیب هر کسی نمیشه.
مبینای عزیز،
پیش از این عزیز ما بودی و حالا عزیزتری. برای تو و مامان بزرگوارت در این اولین بهار بی بابا از خداوند شهدا و رستگاران، سلامتی و سعادت مسألت می کنم.
نظرات شما عزیزان: